پژوهش های نوین حوزه خواهران ملایر

خلقت آسمان و زمین در قرآن کریم، از جمله موضوعاتی است که برای همه به ویژه متفکران و اندیشمندان قابل توجه بوده است. اهمیت این بخش از نظام خلقت آن قدر زیاد است که خداوند در آیات فراوان به آن اشاره کرده است. نوشتار حاضر، به منظور تعیین مراحل خلقت آسمان و زمین و رفع تعارض ظاهری که بعضی آیات خلقت را در شش روز (دوره) و بعضی آیات در هشت روز، دیده شد پرداخته است روش مقاله حاضر تحلیلی است و جمع آوری مطالب به شیوه کتابخانه ای بوده است با بررسی آیات خلقت، به این حقیقت دست پیدا کرد که آسمان و زمین به صورت جسمی واحد بود و خداوند آنها را جزء جزء کرد و از هم جدا ساخت و طی دوره‌های مختلف آنها را خلق کرد. خداوند چون بنا داشته انسان را خلق کند زمین و آسمان را در شش روز آفرید که این دو با هم زندگی را برای انسان میسر کنند و اینها همه مقدمه آفرینش انسان بوده است.

محقق : نرگس ربيعي

آشنایی با ابعاد مختلف زندگانی امامان شیعه از ضرورت های روزگار ما است؛ اینکه «امام صادق(علیه السلام) تنها یک شخصیت علمی و فرهنگی است یا شخصیت سیاسی هم دارد؟» پرسشی بود که نگارنده را بر آن داشت تا بار دیگر با این نگاه زندگانی امام را بازخوانی کند. می‌توان گفت، امام صادق (علیه السلام) بنیان‌گذار یک نهضت فکری، اعتقادی و علمی در زمان خود و حتی بعد از خود بوده‌اند. با این که ایشان قدرت نظامی در اختیار نداشتند، اما در زمان امامت خود با خلفای اموی و عباسی به گونه‌ای برخورد می‌کردند که شیعه ضربه نخورد، حضرت برای اجرای این سیاست کلان از راهبردها و شیوه های خاصی بهره گرفت که عبارتند از: مبارزه با فرقه گرایی ها، موضع گیری در برابر خلفا و مبارزان سیاسی؛ از جمله این اقدامات ایشان، برخورد آن حضرت با ابو سلمه و سفاح و منصور عباسی بود که هیچ یک از آنان را تأیید نکرد و در حالت تقیه با آنان به مبارزه پرداخت، هم‌چنین امام صادق (علیه السلام) دوستاران خود را راهنمایی و ارشاد می‌کردند اما در کارهای آنان دخالتی نداشتند و معتقد بودند زمان قیام حضرت فرا نرسیده، برای همین به زید بن علی و محمد (نفس زکیه) کمک مستقیم نکردند. روش و گردآوری مطالب در این مقاله توصیفی تحلیلی می‌باشد. هدف آن است که زندگی سیاسی ائمه را الگوی قرار گیرد و در روابط سیاسی با دیگر کشورهای مسلمان و غیر مسلمان به کار رود و در موقیت‌های متفاوت سیاست‌های متفاوتی را به کار برد تا بتوانیم اسلام و آرمان‌های آن را پیش برد.

محقق : فرزانه خاكسار

تعلیم و تربیت از مهمترین عوامل و ارکان فرهنگساز در جوامع انسانی به شمار می آید که عهده دار انتقال و ارتقای فرهنگ در جامعه است. نظام فکري اسلام به طور کلي جنبه تربیتی دارد؛ در اين نظام، نه فرد به تنهايي و مخصوص مدّ نظر است نه جمع؛ فرد آزاد است اما آزادي براي او معنايي هماهنگ با مقام والاي انساني دارد. برای رسیدن به روش صحیح تعلیم وتربیت برای تعالی انسانی چه در بعد فردی و چه در بعد اجتماعی نیاز به الگو می باشد که برای محقق شدن این مسئله چه شخصی بهتر از حضرت علی (ع).

ایشان در نامه‌اي که به فرزندشان امام حسن(ع) مرقوم فرمودند، چندين هدف را دنبال کردند که در تعالی انسان در بعد فردی و اجتماعی تأثیر بسزایی دارد؛ همه‌ی این عوامل باعث می‌شود انسان به تربیت صحیح الهی و خردورزی برسد. امام علی(ع) به عنوان انسان کامل و داشتن عصمت، به گواهی تاریخ، توانسته است با آموزه‌های ناب اسلامی به برترین فضیلت‌های اخلاقی برسد و راه کمال و سعادت را طی کند و انسان کاملی بشود؛ همچنین با تربیت کردن فرزندانی چون امام حسن و امام حسین (ع) و زینب کبری (س) الگوی بارز تعلیم و تربیت اسلامی و الهی شده است. پس برای ما انسان‌ها نیز می‌تواند بهترین الگوی تربیتی باشد. که مصداق بارز آن در نامه 31 نهج البلاغه نمایان است.

محقق : فرزانه خاكسار

چکیده:

خداوند انسان ها را به جهت شناخت خود و عبادت و رسیدن به سعادت ابدی آفریده است، یکی از ابزار هایی که در این امر مهم به انسان کمک می کند قلب است، که در اصطلاح قرانی مراد از قلب همان عقل و روح می باشد. مقاله حاضر در صدد بررسی عوامل قساوت قلب از دیدگاه قران و روایات است و اینکه قساوت قلب چیست؟ و آیا راهکاری برای رهایی و خلاص شدن از این بیماری وجود دارد؟ هدف این مقاله اگاهی پیدا کردن و شناخت عوامل قساوت قلب بوده و اینکه بتوان راهکارهایی را از طریق قران و روایات برای درمان آن پیدا کرد؛ که به روش کاربردی و کتابخانه ای تدوین شده است. نتایج به دست آمده بیانگر این است که، قلب به عنوان یک مرکز کنترل نقش بسزایی در رشد و هدایت و کمال انسان دارد و کنترل کننده رفتارهای انسان بوده و با حفظ شئون فطری و ذاتی در آن زمینه نفوذ و بروز رذایل اخلاقی از جمله قساوت قلب مسدود شده و در صورت بروز هرگونه آفت در قلب با آگاهی و شناخت و برگزیدن راه درست درمان خواهد شد.

محقق : زهره جعفري

چکیده

در قرآن کریم آیاتی وجود دارند که لحن عتاب آمیزی نسبت به پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) دارند و این

تصور را در برخی از افراد ایجاد می کند که با وجود عصمت پیامبر (صلوات الله علیه ) چطور این امکان وجود

دارد که ایشان مخاطب اینگونه آیات قرار بگیرند. در این رابطه تفاسیر گوناگونی از مفسرین ارائه شده است و

در برخی مواقع به جهت عدم فهم آیات، عده ای سکوت کرده و زمینه را برای دشمنان اسلام فراهم می

کنند تا با شبهات و دروغ پردازی های خود این نگاه خلق به حضرت را که اسوه حسنه می باشند را دچار

تردید و لغزش کنند. مخاطب برخی از این آیات پیامبر است، اما در واقع عامه ی مردم  مورد نظر این آیات

هستند. هدف این مقاله بر طرف کردن نگاه غلط دشمنان و کژ فهمان دین در مورد عصمت پیامبر صلوات

الله علیه و آگاهی دادن به آنها در مورد آیات قرآن و مخاطبین خاص آن می باشد. روش این پژوهش به

صورت تحلیلی توصیفی و گردآوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد.از مهمترین نتایج این مقاله می توان به

این موارد اشاره کرد: آیات عتاب ها و هشدار ها هیچگونه منافاتی با عصمت پیامبر (ص) ندارد بلکه تایید و

تقویت کننده حضرت می باشد. با کمی دقت و تدبر در آیات عتاب مشخص می شود که در واقع نکوهش

متوجه منافقین و مشرکان می باشد. وجود این خطاب های عتاب گونه در قرآن دلیل محکمی بر این است

که قرآن ساخته پیامبر نیست و دلیل بر عدم تحریف آن است. ظاهر عتاب آلود این آیات را نباید دلیلی بر

انجام گناه و خطا از سوی پیامبر(ص) دانست.

محقق :زهرا غلام طجري