پژوهش های نوین حوزه خواهران ملایر

نهج‌البلاغه عنوان گزيده‌ای از سخنان اميرالمؤمنين امام ‏علی‌ بن ‌ابيطالب(ع) از همان روز نخست پديدار شدن، تأثيری ژرف ‏بر فرهنگ و ادبيات عربی و فارسی گذاشته است؛ شاعران پيش از ‏تأليف نهج‌البلاغه(سال ۴۰۰ هـ) مانند رودكی و فردوسی نيز از ‏سخنان اميرالمؤمنين كه در محيط‌های فرهنگی جهان اسلام شايع بوده، ‏متأثر بوده‌اند.‏ نهج البلاغه نه تنها به عنوان یک متن ادبی، بلکه به عنوان منبعی رشار از معنویت و اخلاق در بین مسلمانان شناخته شده است با توجه به نقش این کتاب در دین، فرهنگ و ادبیات فارس، مقاله حاضر سعی نموده تا با واکاوی کتب و دیوان برخی از ادیبان و شاعران فارسی، از دوره های زمانی مختلف موضوعات و مفاهیم اخلاقی نهج البلاغه را که در متون فارسی به صورت شعر یا ضرب المثل منعکس شده است مورد بررسی و به تفکیک بیان می نماید.

 دراين نوشتار نخست علل و عوامل اين تأثيرگذاری بررسی شده ‏است، سپس نمونه‌هايی از اشعار و آثار نثری شاعران و ‏نويسندگان فارسی از رودكی تا فيض كاشانی ارايه شده است.